آداب هیئت و هیئت داری قسمت هفتم

بسم الله الرحمن الرحیم

استاد هادی فرحناکی

قسمت هفتم از آداب هیات داری

توجه: خادمان هیات های مذهبی در گرایش و علاقه مندی مردم به اهل بیت علیهم السلام بسیار نقش دارند و نوع برخوردشان به خصوص ادب و تواضعشان در مقابل مهمانان و عزاداران (هرکه میخواهند باشند؛ غنی و فقیر؛ رئیس و مرئوس؛ کارمند و مدیر؛ عالم و غیر عالم و ...) بسیار روی دیگر اعضا موثر است و دیگر اعضا نیز با دیدن اعمال و برخورد آنان احترام به دیگران را یاد می­گیرند. ناتوانی خادمان هیات در برخورد صحیح و خدای ناکرده کلمات نسنجیده آنان می­تواند آسیب جدی به هیات وارد کند. برای مثال: اگر خادمان اصلی وخوشامد گویان یک هیات با افراد و مهمانان به صورت گزینشی برخورد کنند و غریبه ها را غریبه ببینند نه محب و دوست دار اهل بیت ع و نگاه و عینکشان خط کشی شده و محدود باشد، از علما، روحانیون، سادات، مداحان، فقرا، پیر مردها و جوانان و نوجوانان تازه وارد ، آن طور که شایسته است استقبال نکنند، نشان از این دارد که نگاهشان به محبین و مهمانان هیات نگاه دینی خالص نیست و نگاه کوتاه و ضعیف تشکیلاتی و تعصبات هیاتی است که مانع رشد خود و دیگران خواهد بود.

یک خادم یا مدیر هیات باید نهایت ادب را به تمام وارد شوندگان به جلسات اهل بیت(ع) داشته باشد و در عین حال بین پیش کسوت و تازه وارد؛ عالم و غیر عالم؛ مداح و غیر مداح هم اگر فرقی قائل می­شود و مثلا برای پیر مردها علاوه بر احترامی که برای همه قائل است احترام بشتری قائل می شود نشان از شناخت و معرفت دینی او دارد و برگرفته از دستور اسلام است که برخی از افراد احترام بیشتری دارند چون دین و مذهب ما برای علما، سادات، ذاکران و شاعران اهل بیت ع ، پیرمردها، فرزندان شهدا و پدر و مادر و خانواده شهدا، جانبازان و ایثارگران، بچه های یتیم و ... ارزش ویژه­ قائل شده است او هم با نگاه توحیدی و معرفتی خویش این کارها را انجام می­دهد. 

اگر در هیاتی مداح مهمان و جدیدی وارد شد خادمان باید او را احترام خاص کنند و خبر حضور او را به مداح هیات بدهند و مداح دائمی هیات نیز باید از او استقبال کند و او را برای مداحی دعوت کند؛ همین طور اگر یک عالم و روحانی سر زده وارد هیات شد باید خادمان هیات او را به جایگاه مناسبی راهنمایی کنند و سخنرانان محترم برای سخنرانی به او تعارف بزنند و پذیرایی کنند (هم اکنون در برخی شهرهای کشور رسم چنین است که اگر یک روحانی وارد مسجد یا حسینیه ای میشود سخنران آن جلسه مجلس را برای او خالی می­کند و با احترام او را در جایگاه خود می­نشاند و اگر می فهمند که یکی از علما وارد شهرشان شده او را به صورت خاص برای شرکت در جلساتشان دعوت می کنند و خود به استقبال او می­روند) اگر پیرمردها وارد شدند برایشان صندلی بیاورند و احترام کنند؛ چایی بیاورند، دستش را بگیرند و در جایگاه مناسب جای دهند. اگر شخصی خادم به انقلاب و نظام وارد شد او را افتخار جمع بدانند و احترام کنند. مراقب کوچک تر ها باشند و بعد از هیات اگر وسیله برای رفتن به منزل ندارند از اعضایی که وسیله نقلیه دارند بخواهند که پیرمردها، مداحان، کوچک ترها، روحانیان، سادات و اگر در توانشان بود همه را برسانند. 

چه اشکالی دارد که انسان هم هیات را اداره کند و هم آداب شرع را مراعات کند. حضرت امیر مومنان علی علیه السلام فرمودند: دین یعنی عمل و مردم هم بیشترین گرایششان به دین از عمل است. 

توجه: متاسفانه دیده یا شنیده می شود که برخی هیات ها برای بزرگ ترها و پیش کسوتان احترام قائل نیستند؛ پیر مردها را اکرام نمی کنند؛ مداح غریبه را تحویل نمی گیرند، فقرا را به چشم حقارت می نگرند؛ به روحانیون دیگر جز روحانی ثابت هیات اهمیت نمی دهند. به غریبه ها اهمیت نمی دهند و بالاخره نگاهشان نگاه محدود است نه نگاه دینی خالص و باصفای هیاتی که همان نگاه اهل بیتی است.

با توجه به آداب معاشرت مذکور آیا خادمان هیات های مذهبی شما اخلاق معاشرت را رعایت میکنند؟

آیا از جانب این سروران و بزرگواران تبعیض مشاهده میکنید؟

عدم رعایت اخلاق معاشرت در حضور میهمانان هیات توسط خادمان هیات چه پیامدهایی داشته؟

آیا در هیات مذهبی شما احترام پیشکسوتان  و پیر غلامان و روحانیون نگه داشته میشود؟

انتقادات خودتان راچگونه به این قشر وارد میکنید؟؟؟

در تحقق آرمانی هیات شما بین حرف و عمل و پشتکار چقدر فاصله هست؟

ومن الله توفیق(فرحناکی)❣